اولین سالی که معلم بچه هایی دبیرستان دوره اول (یا همون راهنمایی خودمون) شدم مصادف شد با اکران فیلم محمد رسول الله (ص). از طرف مدرسه به بچه ها بلیط نیم بها داده بودن. یه روز گفتن خانم میشه یه روز عصر قرار بذاریم همه باهم بریم سینما، شما هم بیاید!؟
گفتم باشه.
برای یه عصر قرار گذاشتیم و من برای اینکه بتونم باهاشون هماهنگ باشم شماره خطی رو که استفاده نمی کردم بهشون دادم تا با من در ارتباط باشن.
شماره دادن همان و از فردا sms های عاشقانه فرستادن همان تا جایی که ناگزیر خطو از گوشیم در آوردم.
حالا این روزا که بچه ها به واسطه تدریس مجازی شماره معلما رو دارن تبریکات روز معلم هم مجازی شده. از صبح فقط نشستم می نویسم " ممنون فاطمه جان، امیدوارم همیشه شاد و پیروز باشی". " مرسی زهرا جان، همیشه سلامت و موفق باشی". " لطف کردی رقیه جان،. ".
جالب اینجاست نصف گوشی ها واسه پدر و مادرشونه، یهو یکی با عکس پروفایل یه مرد با سه من سیبیل پیام میده : " خانم واو عزیز دوستت دارم، روزت مبارک" !!
ولی بین همه این تبریکا و تعارف تیکه پاره کردنا جایزه تبریک طلایی رسید به یکی از بچه ها که آهنگ " انت معلم از سعد المجرد" رو برام فرستاد و زیرش نوشت " تقدیم به بهترین معلم دنیا" بعد من قبل از هرکاری بدو رفتم معنیشو سرچ کردم ببینم چی داره تلاوت می کنه!! که خدا رو شکر چیز بدی نمی گفت!
+ معلم بودن خیلی سخته. مهم نیست معلم چند نفر باشی تا بهت بگن معلم. مهم نیست استخدام آموزش و پرورش باشی تا معلم حساب شی. مهم نیست معلم کیا باشی. مهم اینه حواست باشه اونی که تو باهاش سر و کار داری یه انسانه، یه انسان که لوح سفید ذهن و قلبشو سپرده دست تو و تو باید دقیق نقش بزنی تا وقتی هنرتو به نمایش گذاشتی همه لذت ببرن. هنرت می تونه تربیت خوب فرزندت باشه، نشون دادن راه درست زندگی به شاگردت، الگوی موفق شدن برای همکارت یا هرچیزی که به تعاملات بین انسانها و قشنگتر شدن دنیا ربط پیدا می کنه. پدر و مادرها اولین معلمان و در واقع اولین پیامبران فرزندانشون هستن که وقتی انسانی رو به دنیا دعوت می کنن باید یادشون باشه حامل چه پیامی براش هستن و آیا در رسوندن پیامشون و نشوندن بذر عشق، صلح و انسانیت در وجودش به اندازه کافی توانا و مسئول هستن یا نه! که اگر نیستن و اینو در خودشون نمی بینن و فرزندی رو به دنیا میارن صرفا یه آدم خودخواهن.
روز همه ی معلمای خوب مبارک.
درباره این سایت